دیرترین زمان
چهارشنبه, ۹ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۰۹:۱۹ ق.ظ
هنوز راه زیادی در پیش دارم ، هرگاه اندیشه ام یاری کرد و گامی پیشتر رفت بیشتر به شناخت کاستی هایم نزدیک شدم.
مفاهیمی از گذشته یاد گرفته ام که به اندازه ای کلیشه وار ، تکرار شدند که کمتر دانستم که این مفاهیم همان اصول برتر بودن هستند.
میزان از خود گذشتگی
میزان سخاوت
میزان گذشت و بخشودگی
میزان درک و شعور عمومی
.
.
.
و در نهایت میزان انسان بودن
چقدر است؟
اگر قرار بر این بود که از صفر تا صد به خود نمره ای در خصوص هر یک از این خصلتها بدهیم ، نمره خود را چه عددی میدانستیم.؟
این سئوال به نقطه تلنگری اشاره میکند که گاه در لحظات واپسین زندگی برای اولین بار به ذهن ما خطور میکند و آن لحظه دیرترین و کوتاهترین زمان برای پاسخ گویی به سئوالاتی به این سختی و بزرگیست که برای درک و تفکر درباره پاسخ آنها زمانی به اندازه یک عمر نیاز بوده است.
